Hoe werken ultrahoge verdunningen in de homeopathie?
Hoe werken ultrahoge verdunningen in de homeopathie?
De aanname dat er niets meer aan stof aanwezig is in homeopathische middelen blijkt niet te kloppen. In ultrahoge verdunde homeopathische middelen worden Nano deeltjes van het oorspronkelijk homeopathisch materiaal aangetroffen. Deze Nano deeltjes zouden de medische werking van de middelen kunnen verklaren. Onderzoek naar Nano deeltjes in de homeopathie vond o.a. plaats aan de Mahatma Gandhi Universiteit, Kottyam te India (Rajendran & Abdurahiman, 2015).
Ultrahoge verdunningen worden door middel van dynamiseren geproduceerd. Homeopathische verdunningen boven de 12C overschrijden het getal van Avogadro (1023). In deze verdunningen is geen molecuul meer van de oorspronkelijke stof terug te vinden. Zowel op het congres voor onderzoek in de homeopathie in Rome (Homeopathic Research Institute), als op het congres voor onderzoek in de homeopathie in Mumbai (Global Homeopathy Foundation), hebben wetenschappers Shah en Rajendran onderzoek gepresenteerd waarin Nano deeltjes uit van Carbo Vegetablis en Aurum Metallicum in verdunningen van 6C tot CM zichtbaar werden gemaakt.
Door het ruw schudden van de remedie ontstaan Nano bubbels, dat zijn minuscuul kleine bolletjes in het water. Het dynamiseren veroorzaakt rondom deze belletjes wrijving, en als ze barsten is tijdelijk de temperatuur verhoogd aan de oppervlakte van deze belletjes. Dit creëert bijzondere chemische omstandigheden waarbij vooral silicaverbindingen een belangrijke rol in hebben. De gelijksoortige prikkel vanuit Nano deeltjes zouden het lichaam op zo danige wijze prikkelen of verstoren, dat er een genezende op balans en herstel gericht reactie ontstaat. Deze herstellende reactie komt dus zowel op basis van hormesis (gelijksoortigheid) tot stand, alsook op basis van de verbindingen tussen silica en nanodeeltjes in de remedie. Nano deeltjes en hormesis lokken de biologische reactie van het lichaam uit (Chikramane, Kalita, Suresh, Kane, & Bellare, 2012).
Dit onderzoek zou bij kunnen dragen aan een beter inzicht in hoe de werking van hoge verdunningen in de homeopathie op basis van nanotechnologie verklaard zou kunnen worden.
Het hele artikel, waaronder ook de foto’s van de Nano deeltjes in de oplossing, is hier te downloaden.
Bronnen:
Chikramane, P. S., Kalita, D., Suresh, A. K., Kane, S. G., & Bellare, J. R. (2012). Why extreme dilutions reach non-zero asymptotes: a nanoparticulate hypothesis based on froth flotation. Langmuir, 28(45), 15864–15875. doi:10.1021/la303477s
Rajendran, E. S., & Abdurahiman, T. (2015). A Fundamental Research Revealing the Hidden Secrets of Homeopathic Potencies. In HRTEM & EDS Studies of Aurum metallicum 6C-CM Potencies and FESEM & EDS Studies of Carbo vegetabilis 6C-CM potencies -A Fundamental Research Revealing the Hidden Secrets of Homeopathic Potencies. Mumbai, India. Retrieved from http://www.homeobook.com/a-fundamental-research-revealing-the-hidden-secrets-of-homeopathic-potencies/
Hoge verdunningen in homeopathie van invloed op expressie genen
In vroegere publicaties over homeopathie wordt melding gemaakt van een ontstekingsremmende activiteit van verdunningen van Apis mellifica. Onderzoekers van de Universiteit van Florence, Italië onderzochten het effect van verschillende verdunningen Apis mellifica op de expressie van genen betrokken bij ontstekingsmechanismen. Down- of upregulatie van genen door Apis mellifica zou namelijk een ontstekingsremmend effect kunnen verklaren.
Genexpressie wordt weergegeven in zogenaamde microarray’s. Dit zijn beelden van ons DNA waarin met de kleuren rood en groen of blauw zichtbaar wordt gemaakt welke genen reageren op de homeopathische verdunning en of deze genen minder tot expressie kunnen komen (downregulatie) of juist meer (upregulatie). Verschillende verdunningen van Apis mellifica werden op hun invloed op genen getest: de oertinctuur, de C3, C5 en C7 verdunning. Vanaf de C12 verdunning is er geen oorspronkelijk molecuul van een stof meer in de homeopathische verdunning aanwezig. De verdunningen gebruikt in de studie bevatten in ieder geval veel te weinig van de oorspronkelijke stof om een farmacologische reactie uit te lokken.
Uit de resultaten blijkt dat Apis mellifica oertinctuur en haar homeopathische verdunningen honderden verschillende genen beïnvloedden. Hele groepen genen werden op dezelfde wijze beïnvloed door verschillende verdunningen. Onderzoekers namen ook waar dat bij bepaalde genen er een omslagpunt was in genexpressie. Bij lage doseringen werd een gen gedownreguleerd; in hoge verdunningen werd een gen juist ge-upreguleerd. Onderzoekers noemen dit een hormesis effect. Hormesis is een theoretisch fenomeen waarbij stoffen in hoge dosis schadelijk zijn, terwijl ze in lage dosis juist gunstige effecten laten zien.
Genen betrokken bij de expressie van cytokines, ontstekingsprocessen en anti-oxidatieve reacties kwamen tot expressie zowel bij de oertinctuur als bij de verdunningen van Apis C3, C5 en C7. De onderzoekers hebben deze uitkomsten opnieuw getest via RT-PCR technieken voor een vijftal kandidaatgenen specifiek betrokken bij ontstekingsremmende en anti oxidatieve effecten (IL1β, CD46, ATF1, UBE2Q2 and MT1X).
Onderzoekers concluderen dat Apis mellifica oertinctuur genexpressie wijzigt in menselijke cellen en een regulerend effect heeft op ontstekingsprocessen. Bovendien oefenen uiterst verdunde gedynamiseerde homeopathische potenties (3C, 5C en 7C) nog steeds aanzienlijke effecten op genen die betrokken zijn bij ontsteking en oxidatieve stress. (Bigagli et al., 2014).
Bron:
Bigagli, Elisabetta, Luceri, Cristina, Bernardini, Simonetta, Dei, Andrea, Filippini, Angelica, & Dolara, Piero. (2014). Exploring the effects of homeopathic Apis mellifica preparations on human gene expression profiles. Homeopathy, 103(2), 127-132. doi: 10.1016/j.homp.2014.01.003